
يمَمَمَہْ ..
دآمْ رآسَك حَي وبخيَرْ « مَآحولِي قصَورْ ¦~
كَلْ شيْ أنْ رآحْ ! فيِ ذمتِيْ مَآأنِشدْ عَنهْ
يمَمَمَہْ ..
لا ضًحكتْيُ .. [ ينَشرحْ صَدرْ الزَمانْ ]
جَعلَنيْ ياربْ مـَ أفقد : ضَحكتكّ
يمَمَمَہْ ..
آإنتْي .. موّ بس ممّتلييَ صَدرگگ [ طههَر ] ، !
آنتتَي حتّىىَ | ثآإنييْ آإگسييَدگ ..
؛ حَ يُ آ ھ
يمَمَمَہْ ..
اآحببكك